Geri dönüşler daima vardır. Terk edişler ve haliyle terk edilişler de. Yeni günler hep önümüzde. Kaybettiklerimizden fazlası yarınlarda belki de. Yeni insanlar, yeni günler, yıllar, yeni olaylar, arkadaşlıklar, ilişkiler. Umut barındıran her şeye rağmen acılar da hep bizimledir, izler, sızılar, ağrılar, sancılar. İnsansak eğer hala, tüm duyguları bir arada ve hatta çoğu zaman aynı anda yaşamaya mecburuz. Yeni bir hayat için çabalarken mesela arkamızda bıraktığımız insanlar için üzülebiliyoruz. Yarım kalan sevdalar için ciğerimiz yanarken, asla yaşanamayacak güzel şeyleri unutup yaşanmakta olanlara odaklanıyor olabiliyoruz.
İnsanız. Gecenin bu saatinde (3:18) bunlara kafa yorup uykusuz da kalıyoruz. Ama hepimizin yüzyıllardır öğrenemediği bir şey var ki o da; ne kadar düşünürsek düşünelim su akar ve daima yolunu bulur. Bazen yoldan çıkar evet. Bazen hayatlarımız bir toz bulutu gibi içine bir şeyleri alarak kimi zamanda bırakarak yol alır, savrulur oradan oraya. Yaşamak deriz adına, bu mucizelerle dolu savrulmaya, çarpıp parçalanmaya, yuvarlanıp bütünleşmeye, koşup düşmeye.
Geri dönüşler hep varsa, varılmak istenen yeni yollarda vardır. ,bazen ulaşırız gitmek istediğimiz yere bazen yolumuzu kaybederiz. Güleriz, ağlarız. Sezen'in de dediği gibi neler neler geçmedi ki ? Çok şey yaşadı, yaşanıyor ve yaşanacak. Ne dersek diyelim ne planlarsak planlayalım, Su hep akar ve daima yolunu bulur...
Temmuz 2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder